Elisabeth Tonnard

A literary and visual work in Dutch, based on the poetry of P.C. Boutens (1870 – 1943). The book is small but takes a position to Boutens’ entire poetical oeuvre. Twelve of Boutens’ poems have been combined in such a way that they semi-automatically wrote new poems. The book is a cloud of text and white space and can be read in different directions: from top to bottom on the single page, and both from left to right and from right to left across consecutive pages. A multidimensional space of simultaneous readings emerges; a new work inbetween Boutens, myself (ET) and the reader. The book was published as #154 in the Slibreeks.

De wolk is een literair en visueel werk dat zich baseert op de poëzie van P.C. Boutens (1870 – 1943). Zo klein het is, verhoudt het boekje zich tot het hele lyrische oeuvre van Boutens waar het doorheen leest. Twaalf gedichten van Boutens zijn zo gecombineerd dat ze zelf (semi-automatisch) nieuwe gedichten hebben geschreven. Naar voren komt hoezeer het vroegere werk en het latere verwant zijn en met elkaar in dialoog staan. Het boekje is een wolk van tekst en witruimte, en is in verschillende richtingen te lezen, zowel van boven naar onder op de pagina als van links naar rechts en van rechts naar links over verschillende pagina’s heen. Er onstaat zo een multidimensionale ruimte van gelijktijdige lezingen; een nieuw werk tussen Boutens, mijzelf (ET) en de lezer in.

Deze publicatie is gerealiseerd als #154 in de Slibreeks en werd mede mogelijk gemaakt door een bijdrage van het Stimuleringsfonds Creatieve Industrie en De Drvkkery in Middelburg.

Uitgeverij Den Boer/De Ruiter, Vlissingen, 2017
10.5 x 14.8 cm, 52 pagina’s
ISBN 9789079875870

Te koop via de boekhandel à €8,50. Of via mijn webshop dan wel email à €12,50 incl. verzending.

Lees een bespreking door Johan Velter op zijn blog.

Arjan Peters schreef over het boekje in de Volkskrant, lees zijn column hier.

Mooie boel, kan Boutens beteuterd denken als hij zou zien dat er van zijn trotse poëzie slechts losgezongen murmelingen resteren: ‘Eindloos eindeloos’ en ‘Hef mij tot de stille toppen’, tot ‘Laat mij vergaan in eindelijken regen’, en dan weer een witpagina. Boutens is geest geworden, kun je daarentegen ook zeggen, en Tonnard brengt die met haar ogenschijnlijk zuinige bloemlezing zwierig aan het licht.

Arjan Peters, de Volkskrant, 3 februari 2018

[…] de uit hun context gehaalde regels krijgen een nieuwe omgevingsbetekenis, ze zijn bouwstenen voor een nieuw werk, de kunst van Elisabeth Tonnard is nu juist om de stem van Boutens sterk(er) te doen weerklinken, maar ook haar eigen stem te laten horen […]

Johan Velter, Sfcdt blog, 1 augustus 2019

Er staat ook een korte bespreking op Tzum, door Arjen van Meijgaard, zie hier.

Beschikbaar in de collecties van de Bayerische Staatsbibliothek, Bodleian Library (special collections at Weston Library), Jan Michalski Foundation for Writing and Literature, Koninklijke Bibliotheek, Kunstbibliothek (Berlin), Poëziecentrum (Gent), Rotterdamsch Leeskabinet, Zentralinstitut für Kunstgeschichte (München).